cer(e)uisia, -ae f. – Bier: PICCOLOMINI Chrysis 252 Non uereor uera loqui: sum multibiba, | Merobiba, non limphibiba aut medobiba, | Neque ceruisiam bibo neque siceram. PEROTTI ccopiae 2,220 Item lupus ... herba est, quae asparagi uice mandi solet, quae et lupus salictarius, quod salices ad similitudinem uitis ascendat, et uulgo lupulus dicitur ex aculeatorum genere. Germani ex ea ceruisiam faciunt admixta frugibus. Haec genus potionis, quo pro uino utuntur, quale est in Aegypto zithum, celia et cerea in Hispania. Horum omnium spuma cutem foeminarum in facie nutrit. BARBARO-H min. coroll 311 Curmi porro fortasse hoc fit, quod ceruisiam in Gallia vocant. CELTIS od 2,26,5 Cum male cocta tuum repleat cervisia ventrem. EP obsc I 48 (= app 7) p.84 quia bibimus semper unam vel duas quartas vinum vel cerevisiae. ERASMVS ep 1211 (1521) vno aut altero cereuisiae haustu contentus erat, a vino temperans. RHETICVS ep 39 p.162 quod remunerationis uel cereuisiae epotae (conieci, epolae ed.) in illo labore responderit. AVENTINVS ann 1,7,18 p.25 Cato, Plinius, Sextus Ruffus, Festus Pompeius, Diodorus Siculus ... 'Pyrenen', 'Ceruisiam' ... docent Gallica esse vocabula, et valere ... 'combustum', 'potum ex hordeo', qui sit in Aegypto Zitum, in Hispania Celia, in Gallia Ceruisia. al.