2. aurarius, -i, m.
Schmeichler, Anhänger: CONVERSINI dil l.487 At isti sepe aurarii instrepunt qui presint debere pulchritudine corporis anteire. PICO-G adv astrol praef I p.42 Quod vero spectat ad vanitatem, non invenias temere quae plus spei proponat suis aurariis, quae maiora desiderabiliora promittat.
lex.: PEROTTI ccopiae 4,129 Aliquando etiam aura pro uento ponitur .... Vnde aurarii fautores dicuntur. Lexicographica: TLL
|