elicitiuus, -a, -um
herausbringend: ECK ep 100 (1519) ideo negat vim elicitivam et productivam voluntatis. CAMPANELLA disp c astrol p.204 (v. occasionaliter). SVAREZ metaph 1,6,3 Appetitus elicitivus est proprie appetitus, quia fertur in bonum ut bonum, illudque per proprium actum potest appetere. saepius ap. eundem.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|