superstitiosulus, -a, -um
recht abergläubisch, leichtgläubig: PONTANO Charon p.52 nuper supersticiosulus quidam, cum ex eo quaererem nunquid e terris novi afferret, plures qui diem obierant revixisse dixit. == Antonius p.225 Caietanae mulieres cum sint superstitiosulae. HVMMELBERG-M Rhenanus ep 213 (1521) cui Luthero infensum esse Erasmum blacterabant superstitiosuli homunciones. CALVIN inst 4,12,26 ut nunquam desunt superstitiosuli, qui semper novum aliquid comminiscuntur. DVDITHIVS ep 1002 l.26 (1580) Mihi de hac sententia bellum movent superstitiosuli quidam φιλοσοφοθεολόγοι. == ep 1019 l.160 (1580) qui credulos et superstitiosulos homines a Dei ... vero cultu ... ad alia traducis.
Lexicographica: GEORGES 0
|