laternula, -ae, f. – kleine Laterne: DECEMBRIO-A pol 1,3,6 Ad quem Boiardus velut somno excitus: "Recte consulis, princeps, eram iamdudum hisce librariis impedimentis et laternulis interceptus. ... ". HELGESEN compend hist p.36 ingressi sunt clam septem viri praeuia laternula. VLADERACCVS ep p.277 (1595) de medio die solem fumosa velle face vel laternula illustrare. PVTEANVS ep Att III 48 (1614) Quaeso omittamus laternulam: tu mihi sol es. HVYGENS-Con ep 4507 (1646) Vesperā nuper illā ... tanta me cupido incessit lustrandae speculae, quam τῇ ἀκροπόλει vestrae impositam narrabas vel imponi, ut solis famulis comitatus praevio lumine debilis laternulae in eum perreptaverim.