rariusculus, -a, -um – eher selten: ALBERTI cifr p.133 (1467) Invenies et sepius consonantes duas, tris vero consonantes inter istiusmodi vocales in eadem dictione invenies rariusculas et longe etiam rariores quatuor. SYTZ-S Amerbach ep I 474,32 (1512) Qui nec in margine quam interdum rariusculas et dictiones et sensus... quicquam protulit. FROSCH mus sig.b5v Caeterum uelim hasce uigesimas ab eo, qui in aedendarum cantionum palestram descensurus est, rariuscule usurpari. BISSELIVS ant nov fol.*3r Os - ut aiunt - anni, magnum et parvo rariusculoque non explebile.