mecubalis, -is, m.
Kenner des jüdischen Schrifttums: AGRIPPA occ 3,10 Verum Hebraeorum mecubales, rerum divinarum eruditissimi, decem principalia nomina divina veluti numina quaedam ceu Dei membra acceperunt. BRVNO mon p.427 Sic de sex diametris, ad instar caeli, interpretantur Mecubales, duodecim fuisse institutas portas Hierusalem.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
Vgl.: mecubilinus
|