abstractiuus, -a, -um
abstrahierend, verallgemeinernd: BENVENVTO comm Dante purg 15,85-93 Unde dicit: "ivi", in introitu circuli,"mi parve esser tratto di subito", ex insperato, "in una visione estatica", idest, abstractiva. CVSA ignor 2,9 intellectus, cuius operatio est intelligere per similitudinem abstractivam. BRVNO summa p.33 alia est abstractiva cognitio, sicut imaginatio de rebus absentibus. ARMINIVS op p.811 in iis quae ad meram et abstractivam notitiam pertinentia cerebrum hominis duntaxat pervolitant. SARBIEVIVS perf poe 7,4 Atque haec causa est, cur poetae non mentiantur, abstractivam enim habent probabilitatem.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|