humilitatio, -onis, f.
Erniedrigung, Herabsetzung: LATOMVS c Luth sig. c1r "Aut numquid peccatum feci meipsum humilians, vt vos exaltemini?" (2 Kor 11,7). Attende quod Paulus neget se in sua humilitatione peccasse. BVCER def p.81 deplorationem peccatorum, quae fiat non verbis tantum, sed etiam humilitatione totius vitae. BVLLINGER serm fol.282r procidere in faciem ad pedes alicuius, more supplicum, in signum humilitationis, subiectionis deditionisque. SOCINVS-F op II p.501 Hinc sic colligo: Summa humilitatio praesupponit summam gloriam et felicitatem.
Lexicographica: TLL 0
|