mortificatorius, -a, -um
zum Tod führend: LVTHER abrog p.421 ut hoc laudis sacrificium sit velut fumus et odor illius mortificatorii sacrificii. CHEMNITZ exam III p.124 Carne ergo peccati deposita, non amplius opus est poenis illis mortificatoriis et emendatoriis.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM*, MLWa
|