haesitator
haesitator, -oris, m. – Zögerer: LVTHER op VII p.296 (1521) ut isti haesitatores solent qui Deum manibus captant. IVNIVS-H ad ed. Manutius-P p.1327 Galenus libro secundo de naturalibus facultatibus: ἀλλ᾿ ἀποῥηματικοὶ ... γενήσεσθαι, id est, Sed haesitatores quidam subito, ac Pyrrhoni evadetis. COMENIVS op did III p.928 Qui post omnes haesitatores remanet solus, ille victor est.
Lexicographica: TLL (2x, PLIN. epist., SIDON., GLOSS.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, haesitator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 13.12.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.