arbitramentor, -ari – einen Schiedspruch fällen, das Schiedrichteramt ausüben: ACTA Alberti corp ep 40 p.323 (1468) Et cupientes dicte partes in pacem ponere et eorum lites et differentias terminare, ... arbitramur et arbitramentamur et adiudicamus dictis domino Batiste et Bernardo et cuilibet eorum pro dimidia pro indiviso dominium. ARCHIV Tovazzi 233 (1501) Quibus hominibus electis, licet absentibus, potestatem, bailiam, et auctoritatem dederunt cognoscendi, declarandi, pronuntiandi, sententiandi, arbitrandi, arbitramentandi et determinandi in praedictis damnis. ARCHIV doc ed. Ulivi 28 p.156 (1505) arbitramur et arbitramentamur in hunc quod sequitur modum et formam. ARCHIV Tovazzi 826 (1545) volentes igitur dictas partes ad veram concordiam, et bonam pacem reducere ... elligentes viam arbitrorum, et comunorum amicorum ... arbitramur, arbitramentamur, praecipimus, diffinimus, et condemnamus prout infra.