ministrissimus, -i, m. – oberster Minister: FRITSCH minister p.109 Cumprimis autem pestilenti hoc vitio laborant ii, quos Ministrissimos vocant, Eos utpote rerum omnium arbitros, rarò intra limites ... officii sese continere videas, saepè ... potestate, quandoque etiam supra ipsos Principes, pessimè abutuntur. == aul p.30 Vix dici potest, quantum saepè damni ac periculi ex eiusmodi primatu ambitiosi ministri, vel ut hodiè vocant, Ministrissimi, in Rem publicam redundet. SCHVRZFLEISCH ep sel p.102 (1673) Addere hic potes de argumento Ministrissimi, ut barbare dicitur, quo titulo primus usus est Mazarinius, licet rem ipsam iam ante eum complexus quoque fuerit Richelius.
– lex.: NOLTE lex p.618 ministrissimus: Der Premier-Minister, vocabulum satis venerabile, sed eo indutum barbaro habitu, ut vel ipse Codrus extimescat: mitescet, ... si ... substitueris ... Primus Statūs Minister.