coniectatiuncula, -ae, f.
schlecht begründete o. unbedeutende Vermutung: LVTHER op VII p.443 (1524) (trad. Melanchthon ?) tenui quidam coniectatiuncula ducti ariolantur, maxima ex parte hallucinati. PIGHIVS-S ep 276 (1576) cum vos audiero, rescribam coniectatiunculas meas. GRONOVIVS-JF ep syll III p.26 (1627) In conjectatiuncula ad Nasonem vos dubitare, vellem ante scissem.
Lexicographica: TLL 0
|