mandatio
mandatio, -onis, f. – Auftrag, Beauftragung: DATI-L ep ed. Flamini p.89 (1433) quoniam ... non commendationes sed mandationes mihi sunt. CELTIS ep 42 (1492) cuius in me imperium et mandationem accipere debeo. LVTHER ep 676 (1523) Nihil enim nobis profuit proxima supplicatio et mandatio principis. MARTINI meth p.195 Mandatum porró seu praeceptum quia est opus, habet ante se actionem, quae mandatio seu praeceptio dicitur.
Lexicographica: TLL (1x, CONC.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, mandatio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 15.03.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.