praedicanticus, -a, -um
Prediger-: TIT
vd17 12:116257L Rationes A Priore, Prorsus Apodicticae Et Euclideae, Cur
Quintevangelici Praedicantes A Disciplinis, Ciliciis, Adeoque ab omni carnis maceratione quam diligentißime abstineant ... in gratiam flagellationis praedicanticae non ita pridem Witebergae in Saxonia institutae (
1615). EPIST
dedicatoria vd17 12:111476E (
1618) Ordinis praedicantici apud Noribergenses
protomystae, M. Ioanni Scrotero, vexillario, M. Ioanni Fabricio, et primipilo Salomoni Schvvsigeri, totique
ministerio Euangelicorum ibidem
Iubilatorum nec non et caeteris
compalaestritis et tam in Caluini quam Lutheri castris sub labaro Augustanae confessionis
commilitonibus atque
systratiotis Verbi
theriacopolis.