inmusicus, -a, -um
unmusikalisch: BARBARO-H min. Gilbertus princ V p.1270A cum musicus uir quasi occidere siue corrumpi dicitur, et immusicus quasi oriri siue gigni (sim. LIBER sex princ). ZABERN monoch p.248 qui vero talium probandorum a sono tactarum clavium saepe discordaverit ... quasi non intelligens se discordare, hunc quasi naturalem inmusicum vel paene talem nemo docere praesumat. BONAMICVS Vanneus recan praef fol.2r (1533) quod aurum argentumque naturae nostrae ... magi s consentaneum sit ob quandam scilicet musicae proportionem ad naturam humanam, et e contra inmusicum ferrum et imperfecta alia ideo uilius aestimata. == Vanneus recan praef fol.3r (1533) (v. octimestris).
Lexicographica: TLL imm- (1x, TERT.)
|