allatio
allatio, -onis, f. – 1) (lokal) das Herbeibringen: OLZINA ep publ ed. Calonja 2 p.115 (1441) allatione codicis nobis tantopere concupiti. DIONYSIVS Cart c Moham p.368 (1452) non ergo ita paulatim usque ad quintumdecimum diem angelus fuit in motu allationis Alcorani. LVTHER op 3 p.156 (1513) afferte i. e. allationem facite. BELLARMINO script eccl p.21 (1613) de allatione prandii ad Danielem. SCHMID-Sebastian disp p.223 (1696) ex destinationis et separationis primitiarum, atque earundem in templum allationis et oblationis discrimine, hoc satis apparet, quod Christus sit maneatque primitiae obdormientium. – 2) Vorführen (zur Bloßstellung): VALLA-L coll p.15 (zu Matth. 1,19 nolens traducere eam) Aliud est enim 'ducere ad se' , aliud 'ostentui habere', id est ludibrio et lusorio spectaculo. Verum ne multis agam, quia Greci exemplum 'paradigma' dicunt, quod est similium allatio, interpres videtur quodammodo allationem significare voluisse. – 3) das Anführen, Zitieren: BRVNO lamp ven p.58 an manca sit vel diminuta definitionis proprietatisve allatio. VEDEL-N rat p.340 (1628) de abusu philosophiae, qui consistit in allatione falsorum principiorum.
Lexicographica: TLL adlatio* (2x)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, allatio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.04.05 19.04.06 25.06.18

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.