cacophonia
cacophonia, -ae – Mißklang: LANDO Cic p.41 Multae sunt in eo Cicerone cacophoniae, multa male coherentia, uerba sordida, obsoleta, incompta. BISSELIVS leo p.483 Duravit autem haec, quam memoravi, belluarum humanave mista - sic liceat loqui - cacophonia, tunc quoque. – Sprachstörung: BLANCKAERT lex med p.137 Cacophonia est mala vocis prolatio, ex organorum vitio proveniens, ex κακῶς male, et φωνέω voco. G(ermanice). schwere Sprache.
Lexicographica: TLL 0; LSJ; LATHAM; LML
Etymologie: gr. κακοφωνία.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, cacophonia, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 22.06.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.