helluatio, -onis, f.
Schlemmerei: BEROALDO mai. comm Apul 8 p.166r popinationes sunt luxus et helluationes. graece dicuntur ασωτοι et ασωται. TEXTOR-I offic II p.324 Omnium fere luxum et prodigentiam nepotinis helluationibus superavit Apicius. VIDA rep 1,58,6 inde inde virtutes fere omnes interiere, in quarum locum successere vitia contraria, ... pro liberalitate et beneficentia tum avaritia, tum largitio, ut nec libidini nec sumptibus modus sit ullus; inde ... inde helluatio, ... ceteraeque gulae labes. IVNIVS-H ad ed. Manutius-P p.1325 generis fuit M. Apicius non invenuste ab Eunapio ἀσωτείας πέρας vocitatus, velut helluationis extremus finis. CALVIN in I Sam hom 101 ut sit maior ebrietas, helluatio, delitiae, voluptas, quam olim. SCHEDE votum sig.A7r Quod sit nobilis ... | ..., non aliter probare Pina | Novit, quam similes sui Cyclopes: | Multa scilicet helluatione | Et plusquam nimia bibacitate.
Lexicographica: TLL (3x, CIC., al.)
|