erraticius, -a, -um
verirrt, abirrend: ALONSO DE OROPESA lum 2 eos apostatas, christianos fictos et Iudeos occultos, incusare contendunt, et quod familiarius his omnibus dicere solent eosdem conversos et erraticios, superbo ore ignominiose acclamare non metuunt.
Lexicographica: TLL erraticus (GRAMM.)
|