rectiloquus, -a, -um
der aufrichtig redet: GAGVIN Fichetus-G ep ed. Claudin p.74 Te digne extulerit preclara lutetia caelo, | Cui tua rectiloquos lingua diserta parit. MELANCHTHON op 19 p.217 Rectiloquus vero in omnibus legem antefert apud tyrannos, et quando inquietus exercitus, et quando sapientes urbem tenent. SECKERWITZ eccles p.211 Hic duce rectiloquo praeuia lampas adest.
Lexicographica: GEORGES 0
|