ex(s)tirpator, -oris, m.
der auslöscht, ausrottet: ALONSO DE OROPESA lum 43 Paulus apostolus, precipuus huius zizanie exstirpator. TOLHOPF Celtis ep 221 (1499) tyranni subdoli septiplicis <H>ydrae Archabiae nostrae Swicerorum modo extirpatoris. EP obsc vir II 62 Magister Gratius, zisaniae exstirpator, hocest furum suspensor, proditorum quadruplicator, falsariorum et calumniatorum virgator, haereticorum combustor et multa alia. VIVES triumph (rec. HP) 21 monstrorum et pestis humani generis extirpatorem. WIGAND in Dan p.273 sese esse hostes et extirpatores Christianorum.
Lexicographica: TLL (4x, AVG., BENED., GLOSS.)
|