excitatiuus, -a,- um
hervorrufend, aufreizend: FABRI-F evagatorium I p.148 Est namque mare timoris incussivum, doloris capitis gravativum, vomitus et nauseae provocativum, appetitus cibi et potus ablativum, corporis humani alterativum, passionum excitativum, et multarum peregrinarum qualitatum allativum, mortalium et extremorum periculorum causativum, et saepe amarissimae mortis inductivum. BANNES comm IV p.63 Et profectò magis consolatorium videtur, et magis excitativum amoris, et magis decens benignitatem et humanitatem Dei, ut assumeret veram paupertatem simul cum mortali natura, et non solùm se gereret, ut pauper. HVNNIVS-N exam p.57 quomodò actum primum ipsis attribui decorum est, actum videlicet excitativum.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|