uerbisator, -ris, m.
der Wörter aussät (d.h. viel redet): ERASMVS in nov test p.310 si dixisset verbisator, pro eo qui novos rumores spargit in vulgus. WELSER-M op p.525 illustris verbisatoris rapti ad secreta tertii coeli.
Lexicographica: GEORGES 0
|