adulanter, adv.
schmeichlerisch: BENVENVTO comm Dante par 16,10-12 romani adulanter loquebantur illi in plurali, dicentes: 'quid praecipitis, domine imperator'. BEBEL-H op sig.diir Blondus Flavius, adulanter ne dicam mendaciter ... gesta ... imperatorum qui res magnas in Italia egerunt, ... extenuavit. GIOVIO ep 199 (1544) tu ... honesto uoto adulanter arriseris.
Lexicographica: TLL (5x, spät)
|