cap(p)utium, -i, n. – Kapuze, Haube: BENVENVTO comm Dante par 22,76-78 'le cocolle', idest, habitus et capputia ipsorum. SERRAVALLE comm Dante inf 23,58-66 Et iste cappe habent maxima capputia: cooperiunt oculos istorum ypocritarum. POGGIO facet 130 capiti capputium ... imposuit, in quo cattus ea nocte stercus fecerat. CELTIS Norim 6 caputio posteriore parte phalerato et caudiculato supraiecto palliolo ad dexteram aperto. BRVNO umbr p.110 Habet ergo Lycas cathenam, Deucalion vittam, Apollo baltheum, Argus caputium.