adblandior, abblandior
adblandior (abb-), -iri – 1) schmeicheln: BARBARO-H mai. c poet 1,77 Hieronymus, qui videtur poeticae prae ceteris abblandiri. MORVS utop I p.84 ut parasiti quoque eius inventis, quae dominus per iocum non aspernabatur, adblandirentur. – 2) gefallen, Freude machen: ERASMVS coll 16 hortus etiam media bruma viret et adblanditur. mor 8 herbae oculis simulque naribus adblandiuntur. SECVNDVS op II p.410 adblandita levis quae fuit aura seni?
Lexicographica: TLL* (2x)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, adblandior, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 20.11.03

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.