auxiliolum, -i, n.
geringe Hilfe: ODVS ep ed. Delz p.440 (1462) ut, qui Sulmonensem poetam semper amavi de me semper optime meritum, Sulmonensibus me omnibus omni loco, omni tempore quibus studiolis et auxiliolis possem adfuturum non ignorarent.
Lexicographica: TLL 0
|