argumentosus, -a, -um
– wortgewandt, wortreich: CABALLINVS polist p.12 Roma est refugium omnium merentium argumentosum. KEMENERVS mod sig p.317 Caveant igitur bonarum artium studiosi a commentariis sane magis prolixis, argumentosis suasionibus exhaustis, modis significandi diffusis. HVMMELBERG-M Rhenanus ep 201 (1521) Argumentosus homo et 
spinosulus sophista fretus papisticis bullis omnibus bonis et pie doctis gravis est. VIVES disc I 4,4 p.171 Hactenus nemo declamavit, utique in materia argumentosa ..., tametsi multi delectarunt se oratiunculis, quae adversarium non haberent. BRVNO dial p.3 absque naturali artificiosóque eloquio demonstrator, sine aliis Matheseos partibus argumentosus.
– lex.: DASYPODIVS dict A 443 Argumentosus, a, um, Das vil bewerung hat oder kunstreich ist.
spinosulus sophista fretus papisticis bullis omnibus bonis et pie doctis gravis est. VIVES disc I 4,4 p.171 Hactenus nemo declamavit, utique in materia argumentosa ..., tametsi multi delectarunt se oratiunculis, quae adversarium non haberent. BRVNO dial p.3 absque naturali artificiosóque eloquio demonstrator, sine aliis Matheseos partibus argumentosus.
– lex.: DASYPODIVS dict A 443 Argumentosus, a, um, Das vil bewerung hat oder kunstreich ist.
Lexicographica: TLL*;
NIERMEYER*, LATHAM*