semigraeculus, -a, -um, u. -i, m.
jemand mit geringen Griechischkenntnissen: POGGIO ep III 5,16 (1454) Mirum est quosdam ex his semigreculis mihi nescio quod bellum indixisse. ERASMVS ep 145 (1500/1) Semigraeculas Ausonii musas Gratiani Caesaris humanitas etiam consulatu Romano decorauit. MVTIANVS ep I 77 (1508) qualis sit subornator iste semigraeculus. GVARNA bell gramm p.54 grammaticulos omnes grammaticae corruptores semilatinosque et semigraeculos tamquam naturae monstra inquirendi, puniendi. PELARGVS Erasmus ep 2471 (1531) Ibi tum forte fortuna aderat Ecclesiasta quispiam semigraeculus, sed Erasmo multo oculatior, vt qui viderit in Graecis quod te certe fefellerat.
Lexicographica: GEORGES*
|