honorificabiliter, adv.
ehrenvoll: GVARINO ep 862 p.582 (1452) in Italia quaedam germinabat dicendi et scribendi horrens et inculta barbaries. Uti beata quaedam tunc adorabatur ubertas, si quis ita dixisset: "Vobis regratior, quia de concernentibus capitaniatui meo tam honorificabiliter per unam vestram litteram vestra me advisavit sapientitudo" (Kritik an ma. Stil). BERNARDT-Georg Thom 3,2 jam si valde honorificabiliter aliquem | Vis salvere.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM, HVGVTIO
|