effascinator, -oris, m.
der verhext: INDEX Marzio hom sig.4r (Basel: Froben, 1517) Duarum pupillarum homines effascinatores (vgl. MARZIO hom 1 fol.7r qui duarum pupillarum fuerunt eos omnia oculis effascinasse refert Plinius). LVTHER op IV fol.332v (1530) Et magnifice potenterque ea munivit ..., bullis duntaxat, literis, membranis et sigillis, non aliter quam incantator aliquis aut effascinator. KILIAAN etym p.563 tooverer. Fascinator, effascinator, praestigiator, incantator, maleficus, magus, magicus, veneficus.
fem., effascinatrix, -icis, f.: BARBARO-H min. castig. I 7,5,2 Didymus: "Thibiorum", inquit, "gens effascinatrix atque pestilens, halitu solo perimit". LONICER Hondorff theat p.172 (in mg.) Familiae effascinatrices. MASEN pal lig II p.470 Legum Charybdis, naufragaeque virtutis | Extrema pestis: quid vaferrimam fuco | Effascinatrix mentium oblinis frontem? Lexicographica: TLL 0
|