damicella (damis-), -ae, f.
Fräulein, Mädchen: BENVENVTO comm Dante purg 9,34-42 qui Achilles non stabat verecunde et timide sicut aliae damicellae. SERRAVALLE comm Dante inf 25,94-96 Arethusam, pulcherrimam damicellam de Siracusa insule Sicilie. SAVONAROLA-H serm quadr 2 Surge et cum tribus damicellis, idest pietate, fide, humilitate. FORESTI mul fol.158r Damisella virguncula Mediolanensis, ex vetusta nobilissimaque Triulciana familia progenita (als Eigenname). FOLENGO Baldus 2,413 Non splacuere viro damigellae verba pudicae. GIOVIO op IX p.281 Matronarum enim tum princeps erat Damicella Trivultia, huius Augustini cardinalis soror.
Lexicographica: TLL 0
|