oblectatiuncula, -ae, f. – Vergnügen von geringem Wert: ERASMVS inst princ 1,89 p.170 Atque ea demum uoluptas Christiano digna est Principe; huius materiam ipse tibi quotidie benefactis suppedita, plebeias illas oblectatiunculas uili popello relinque. LVTHER op VII p.441 (1524) id quod in primis vel solum nostram excitare debebat socordiam, adeoque titillanti quadam oblectatiuncula sopitum aut torpentem segnicie animum adficere. IVNIVS-Mel schol rhet p.187 adolescentiae tempus lubricum ... in virtutis bonarumque artium et linguarum studiis, non otio ignaui, non turpibus voluptatibus, non nescio quibus oblectatiunculis aliis, consumpsit.