Aristarchulus, -i, m.
kleiner Aristarch (= unfähiger Sprachkritiker): BVSCHIVS Goldast ep phil p.155 (1514) Quis est ille, qui omnium nasum effugere possit? Velim tamen Aristarchuli isti hoc mihi respondeant, quo tandem pertineat ... . LVPSET ep 6 (1520) cum illam interpretationem, quod ad hoc verbum attinet, vtraque probarit ecclesia, tam graeca quam latina, et non patitur Leunculus noster, noster Aristarchulus, vt latina lectio excutiatur ad graecam.
Lexicographica: TLL 0
|