auctariolum, -i, n. – 1) Hinzufügung (in einer Schrift): VRSINVS-C poem sig.A1r Epigrammata sunt, ni fallor, plus minus centum, quibus ceu auctariolum adieci. SOCINVS-F ep p.436 (1591) Quod tibi munusculum illud meum gratum fuerit, vehementer gaudeo, itaque denuo alia forma ad te idem mitto, una cum auctariolo, idque duplice, ut alterum Naborovio detur. – 2) kleine Gehaltserhöhung: BVCHNER ep p.339 (1632) Sed aspirare ad meliorem fortunam, per auctariolum aliquod, equidem hactenus non potui.