exterminatrix, -icis, f.
die auslöscht: TRITHEMIVS steg 1,5 O vanitas vanitatum mundi, exterminatrix luminis animarum deceptrix exulum, inferni reseratrix perniciosissima. ASCHAM ep p.211 quae duae res vitiorum omnium exterminatrices esse solent. BELLARMINO disp III p.1526 Vera igitur exterminatrix haeresis haec dici potest, et eo Rege digna, qui Hebraicè abaddon, Graecè apollyon, Latinè exterminator appellatur. GERHARD-J loc theol VIII p.233 peregrinationes illas verae pietatis ac timoris Domini esse exterminatrices.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|