mirabilarius
mirabilarius, -i, m. – der Wunder wirkt: BACON augm p.498 Finis hujusmodi operis ... nil minus est quam ut curiosis et inanibus ingeniis gratificetur, sicut faciunt mirabilarii et prodigiastri. HARPSFIELD dial p.397 Magos item et incantores miraculis semper claruisse; Idololatriam stupenda miracula aluisse; et scribere Augustinum, Dominum contra istos Mirabilarios cautos nos fecisse.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, mirabilarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.05.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.