confabulo, -onis, m.
Gesprächspartner: LAPO cur comm 7,24 Sic in parandis probandisque cibis, invitandis compotoribus, et confabulonibus suis dies totos consumunt. ERASMVS ep 2771 (1533) non deesse tibi confabulones qui et solitudinem tuam exhilarent. WITZEL ep sig.Tt2r (1535) quae uicinus hostis suo in coenaculo, sua inter suauia, suos apud confabulones crebro futit.
Lexicographica: TLL 0
|