exhortamentum, -i, n. – Antrieb, Anstoß, Aufforderung: RIENZO ep 36 p.181 (1350) de prophetiis autem ... credendis vel non credendis, super quibus non fundamentum, ut creditis, sed quoddam exhortamentum assumpsi, michi cura magna non est. POLENTON script ill p.266 Illud etiam multum spei ac exhortamenti dedit, quod Latinam viderem linguam non rebus modo sed verbis etiam adeo copiosam et opulentam quod eandem rem dicere multi varie ac ornate possint. CASTIGLIONE-F ep p.216 (1469) quarum omnium virtutum in avo atque patre propinqua habetis exempla exhortamentaque amplissima. SYCAMBER Trithemius fam 2,11 (1506) utinam crebro mihi talia mittas exhortamenta. ERASMVS ench p.44 At Peripatetici non exstirpandos affectus, sed coercendos docent. Esse enim nonnullum eorum usum, propterea quod hos a natura additos opinentur uti quaedam ad uirtutem incitabula atque exhortamenta. HANGEST lib arb fol.iv Frustra item - dicet - regimini politiae invigilatur, incassum ulla eius habetur cura, supervacanea sunt legum adversus improbos terriculamenta, exhortamenta, consilia, et id genus. SOTVS nat fol.61v Duorum enim eadem audientium consilia et exhortamenta.