ambitiosulus, -a, -um – ehrgeizig, energisch (in Kleinigkeiten): CASEMBROOT Erasmus ep 1594 (1525) Oh qui viri ! quam cupio illiusmodi insinuari ! Hic ambitiosulus sum. OECOLAMPADIVS in Hebr fol.26r Invenias namque ambitiosulos, qui multum temporis in citationibus autorum, et capitum consumunt. RHENANVS ep 368 (1543) ne, si quid huiusmodi misissem, ambitiosulus videri possem et reprehensione dignus, qui alienis ultro me negotiis ingererem. PARKHVRST ep Tigur I p.35 (1559) Multi ex episcopis perquam lubenter suam conditionem mecum mutarent: unus aut alter ambitiosulus fortassis recusaret. PICCART observ III p.116 Quae si perpenderent ambitiosuli nostri, non ita calide ambirent dignitates.