|
afflictiuus, -a, -um
– Leid zufügend: BENVENVTO comm Dante par 4,82-90 sponte subivit poenam ignis, qui est magis afflictivus quam aqua. SANCTIVS DE AREVALO ep ex Castro 14 p.170 Spei denique sic acceptae contrariatur metus, quia spes bonorum futurorum delectabilium est, sed metus malorum et afflictiuorum. LVTHER op 4 p.598 Alius usus rerum est afflictivus, quando mala sustinemus.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|