manifestus, -as, -um
Orthogr. magnif-: ECK hom II fol.296v Magnifesto scripturae testimonio hic eorum error falsitatis convincitur. LVTHER op 43 p.60 Pius enim Magistratus non debet tolerare scortationem, praesertim magnifesta licentia. HOSIVS-St expr verb fol.32v Quorsum autem attinet in re magnifesta, plura verba facere.
Lexicographica: TLL 0
|