inobsequenter
inobsequenter, adv.
ungehorsam: GROTIVS-H ep 7360 (1645) qui sub Essexio fuere milites ita agunt inobsequenter, ut tribunos et centuriones suos abegerint.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
inobsequenter,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,