magistraliter
magistraliter, adv. – einem Lehrer zukommend, entsprechend: DOELSCHIVS def Luth sig.A2v Magistri nostri eximij Louanienses et Colonienses quidam doctrinaliter - vt magistraliter ipsi dicunt - damnant propositiones Reuerendi P. Martini Lutheri. ERASMVS mor 53 p.150 Paulus fidem praestare potuit, at idem cum ait: 'Fides est substantia rerum sperandarum, argumentum non apparentium', parum magistraliter definivit. FORSETT Ped 2,3 Deinde doctus hic est, et magistraliter facundus. CAMDEN Garnet p.242 Concludo igitur, idque magistraliter - ut scholasticorum verbo utar - ex canonibus ipsis.

LEMMALISTE GRUPPE: educ. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, magistraliter, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 30.03.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.