agitatrix, -icis, f. – die antreibt, bewegt: Ficino theol Plat 6,12 Ille quidem motor intimus anima ipsa erit, quam per se oportet moveri, quandoquidem corpora per animam vim sese movendi habere videntur. Omne autem tale ad naturam aliquam vere suimet agitatricem est reducendum. == Plotin enn 2,3,17 Ratio enim in materia facit : et quod naturaliter efficit, neque intellectio est neque visio, sed vis quaedam materiae agitatrix haud sane cognoscens, sed agens tantum velut formam figuramque in aqua (gr. δύναμις τρεπτικὴ τῆς ὕλης). AEGIDIVS VITERB fam 85 I p.199 (1503) O beatas celestium circulorum agitatrices, que uri corpora elegantissima nacte sunt. == sent p.338 At multae sunt mentes caeli agitatrices, teste vel Aristotele vel Platone, quae incorporeae prorsus sunt. MELANCHTHON op 23 p.69 Spiritus sanctus est viva flamma agitatrix in corde.