muginator, -oris, m.
der nur muhen kann: GRVTERVS-J ep sel 50 p.64 (1601) Quidni enim id ita interpretentur politici ac stratiotici, quod homo de schola et infra Phormionem muginator obscurus audeam falcem meam immittere ipsorum messi?
Lexicographica: TLL 0
|