antadiaphorista, -ae, m.
– der den adiaphoristischen Standpunkt ablehnt: PACEVS Pflug ep 464 (1550) Hamburgenseis et Lubeccenseis Antadiaphoristae - sic enim seipsos appellant - , jtem 
Consummatistae et Jnfernaleis, nam et haec noua dicitur esse haeresis, ἢ ἀπόσχισμα τοῦ σχίσματος, dici non potest, quae et qualia satagere ferantur. == Calvin ep 1937 (1554) Nec Osiandristae nec Stancaristae desunt, ut de Antinomis, quorum maximus ubique est numerus et infinita fere copia, Libertinisque et Anabaptistis taceamus, Interimistas etiam, Adiaphoristasque atque adeo Infernales contraque Antadiaphoristas et consumatistas commenti sunt. STAPHYLVS epit sig.Q1v Sunt Antadiaphoristae: quorum alii nonnullas cerimonias admittunt, sed quas ipsi instituunt novas, non veteres: alii planè nullos ritus, nisi quos Lutherus praescripsit, ferri in ecclesia existimant oportere.
Consummatistae et Jnfernaleis, nam et haec noua dicitur esse haeresis, ἢ ἀπόσχισμα τοῦ σχίσματος, dici non potest, quae et qualia satagere ferantur. == Calvin ep 1937 (1554) Nec Osiandristae nec Stancaristae desunt, ut de Antinomis, quorum maximus ubique est numerus et infinita fere copia, Libertinisque et Anabaptistis taceamus, Interimistas etiam, Adiaphoristasque atque adeo Infernales contraque Antadiaphoristas et consumatistas commenti sunt. STAPHYLVS epit sig.Q1v Sunt Antadiaphoristae: quorum alii nonnullas cerimonias admittunt, sed quas ipsi instituunt novas, non veteres: alii planè nullos ritus, nisi quos Lutherus praescripsit, ferri in ecclesia existimant oportere.
Lexicographica: TLL 0