cathedrarius, -a, -um
auf dem (Lehr)Stuhl (univ.): 1) adi.: BARBARO-H min. ep 102 (II 23) philosophum te de vero et legitimo cathedrarium quoque factum esse gratulor (Anspielung auf SEN. dial. 10,10,1 non ex his cathedrariis philosophis, sed ex ueris et antiquis, von wo PETRARCA rer mem 1,25,11. vita solit 2,12). 2) subst., Lehrstuhlinhaber, Lehrer an einer Universität: SCHOPPE phil p.54 cum academiae illius (sc. Ingolstadii) cathedrariis aut professoribus perparum mihi fuit commercii.
Lexicographica: TLL*
|